Diluvium

Anısız belleksizdim, katıksız ekmeksiz Yol deniz, gün deniz, gök denizdi Geçtim teyellerinden yabanellerin İğne ipliktim ben ben değildim Belki öteki, yok beriki, değil o da değilHiç kimse değil, hepsi, çokseslibir yalnızlık Bulduğum, duyduğum kördüğümdü, çözdüm Ateşle oynama çocuk, ellerin yanar dillerinAma ben o eski haylazım hâlâ, hâşâGetirdiğim bu gülleri ben dermedim, ellerimde bitti