Dil Yaresi

Köylüm olmasından onur duyduğum Âşık Şevki, görsel medyanın, dijital teknolojinin olmadığı, adam kayırmacılığın tavan yaptığı yıllarda yaşamış ancak ailesini geçindirme gibi önemli bir sorumluluğu da olduğu için Âşıklar Tarihinin karanlık dehlizlerinde kaybolmuş çok değerli bir âşıktır. Onun yazdığı şiirler bu gün dillerde dolaşan türküler olmadıysa bunda bu kitabın gecikmesi en büyük etkendir diye düşünüyorum. Âşık Şevki’nin kendisini ifade etme adına yazdığı şiirler o kadar etkileyicidir ki bu şiirlerin bir yerlere ulaşıp karşılık bulmaması imkansızdır. Bakın ne diyor Âşık Şevki;   Aşkın meydanına çıkmam nazınan  Bunalıp ta akort yapmam sazınan  İmtihana girmem eski sözünen  İrticalen yarışmaya hazırım.   Âşık Şevki zaman zaman üzerine  yıkılan dertlere şöyle sitem eder   Kimisini kana kana içirir Kimisini gökyüzüne uçurur Herkes sefa ile günün geçirir Benden başkasına gam vermediler.   Âşık Şevki’nin şiirleri arasında bir arabanın çarparak öldürdüğü köpeği Gümüş’e yazdığı şiiri çok önemli yer tutar. Âşık Şevki yazdı destan Issız kaldı bizim bostan Gülemedik kara yastan Nasıl kıydın Gümüş’üme. Okuduğunuzda şiir adına çok şey kaçırdığınızı fark edeceksiniz. -Bekir Öztürk- (Tanıtım Bülteninden)   )