Denge Dıne Dın

Pêlava xwe derdixe. Li hundir gelek kes çiviye. Xuya ye di şevbêrkê da ne.Yek ji bo wê döşek radixe. Yek ji tas a sifir da dew tîne.Rûdinê û dew fir dike. Yek ji wan dipirse; “Mêvanê delal, tu kî yî esliyî?.”Peşî dixwazê xwe veşêre. Difikire ku hewce nake. Jixwe ji derewîne direve.Gotinê Şîro tê bîra wî. “Ez miftî Mele Îbrahîm”