Dağ ve Kartal

Gül ve ölüm kalır geriye Seni sevmek için yetiştirmem gerekir bir gülü en olmayacak yerinde Sahi saçların gür ve kaderine boyun eğmişti kesilirken Saçların zamanın karşısında kendi kaldı mı? Zaman yalandır ve bir yerde bitmek zorunda değildir Zamanın yıktığı dağların başında bir ölüye bakıyorum Dağın ölümüne ağlıyorum En büyük dağ ölüyor, gül ölüyor yüzünde