Çocukluğumun Kenti: Tirebolu

Eşsiz, küçük bir kentinGüzel çocuklarıydıkKısacık keten pantolonMavi çencikli ayakkabıSokaklarda oynardık Saçlarımızda bahar rüzgarıYüzümüzde denizin kokusuDeniz tuzu kokardık hepDeniz gibiydi umutlarımızSevinç çığlıklarıylaİnip çıkardı nefesimiz Ne kaldı bak mazidenHep özlem, hep hüsranDemirden makinelerBir oradan, bir buradanLime lime edilmişO güzelim sahillerNe nostalji kalmışNe yaşanan O günler   (Tanıtım Bülteninden)  )