Büyük Yıkım

Uzun süre seni aradım. Sular çekildikten sonra enkaz çalışmaları başladı. Seni çok sonra kurtardılar ve yaşadığını öğrendiğimde dünyalar benim oldu. Çok zalimce; sen dışarıda bir yerdesin ve sevdiğin kadın enkazın altında. Belki öldü, belki de can çekişiyor. Ama kurtarma çalışmaları başladığı andan beri ben, senin yaşadığın apartmanın önündeydim. Ellerimle kazdım.   Z. A. Yılmaz, beklenen İstanbul depremine dair yaşanması olası acıları, yaşanmamasını ümit ederek kaleme alıyor. Yıkıntıların altında kalan bir aşkın çevresinde şekillenen bu öyküde yaşananlar, son derece gerçekçi ve sarsıcı…   (Tanıtım Bülteninden)  )