Bu İslam Kur'an'da Yok

Hz. Peygamber’in irtihalinden kısa süre sonra bir yandan cahilî âdetlerin yeniden sahne alması, diğer taraftan düşman cephenin sinsi saldırıları, İslâm’da kırılmalara yol açmaya başladı. İslâm’ın amansız düşmanları bir yana -iyi niyetliler dâhil- Müslümanlar dahi değişik saiklerle hadisler uydurup akidemizi ifsat ettiler. Yüce Allah, defalarca “Onunla hükmedin,” derken ne acıdır ki, Kur’an’ı bir kenara ittiler, hadis belledikleri -doğruluğu tartışmaya açık- rivayetlerle ve ayetlerin anlamlarını değiştirerek yeni bir din icat ettiler. O kadar ileri gittiler ki, birbirlerini katletmenin dahi yolunu buldular: Mekkeli müşriklere karşı Allah yolunda cihadı emreden “Size karşı savaş açanlara karşı Allah yolunda siz de savaş açın.” (Bakara, 190.) ayetini kullanarak hüküm ürettiler ve böylece Müslümanları birbirine kırdırdılar. Birçok İslâm devleti, bu tür fetvalara sarılarak aralarında savaştığı gibi bugün dahi Irak’ta, Suriye’de, Afganistan’da, Pakistan’da, Sudan’da ve akla gelmedik daha pek çok yerde Müslümanlar birbirlerini hunharca katletmektedirler.Emevîler’den bu yana zulmüne meşruiyet arayan her ceberutun imdadına bu din icatçılarının fetvaları yetişmiştir; sultan, bir kavmi yok etmek ve mallarına çökmek istediğinde saray kadısından hemen münasip bir fetva alır ve o beldenin üzerine yürür. Ne hazindir ki, artık ehil ve muttaki âlimler yetiştiğini düşünerek sevinmek isterken aynı zorba beyin yeniden hortlamış, günümüzde dahi devleti soymaya, millet malını yağmalamaya, canlara kıymaya cevaz veren fetvalarla canımıza okumaktadır.Yazar bu kaygılarla eserini kaleme almıştır. Dikkatleri yöneltmek istediği nokta Kur’ân’ın terk edilmişliğidir. Kılavuzu, tek kaynak Kur’ân’dır. Okudukça İslâmî yaşayışımızın Kur’ân’dan ne kadar uzaklaştırılmış olduğunu ve sonuçlarını daha iyi göreceksiniz.