Boşluğa Mektuplar

"Bilir misin ne kadar alışıktır insanoğlu ölüme?! - O`nsuz olamam- dediği kim varsa toprağın karanlığına emanet eder, haykırır! ki ses telleri boğazına dolanırcasına, sanki bir zaman sonra hiç alışmayacakmışçasına. Ama ben öyle miyim? Yokluğum varlığımdan daha acıdır ve belki de yokluğumdur adımın asıl sahibi, kim bilir? Sen bilmiyorsun, ben ölümsüzüm aslında. Daha yakından tanı beni -varlığım mı yokluğum mu beni ben yapan?- Sana biraz kendimden bahsedeceğim; benim adım aşk!"