Bir Veda Seheridir

Mademki böyle bu düzen Batmalı karanlığa düzen adına ne varsa Aydınlatacaksa sokak lambası yalnızlığımı Güneşe el açıp sıcaklık istemem Yakacaksam tüm mumları kaldırımlara Zift kokmalı yoksulluğumun baharı Ellerim mazota bulanmış Kaçak kokuyor dağlarım Çocuksu tebessümler başucumda Karlı kışın ortasındayım Sakalım kir, pas ve tiner kokuyor Volta atıyorum Koca şehrin köprü altlarında Yatak arıyorum dehliz içlerinde Hangi yağmur yıkıyor benliğimi Yağmuru veren Tanrı Sabunu saklamak yakıştı mı sana Sıcak bir yemek kokuyor köşe başları Kaçak tütün kokuyor sisli hava Efkâr dağılmış koca bir semte Çatılarda sığınmış masum güvercinler Buğdayın özlemidir, mırıldandıkları Semaver yekliği yaşıyorum Bardaklar dizili ve buharlı Kıtlamak istiyor yürek Kaşığımın boynu bükük Sistemin kurbanı bir prenses Tırnakları hem uzun, Hem ojesiz…   (Tanıtım Bülteninden)  )