Bir Ölünün Defteri

Sarışın ölümler sarkar şair ağaçlarından Gözlerinde zaman yanıp söner Çocuklar uzanır kısalır her savaştan sonra Her biri bir ucundan tutmuş Yeşil bir rüyayı çekerler dalların altına Henüz düşmesin diye ölüm İşte çocuklar daha ayak basmadan zamanın toprağına Neden büyütmez artık hayat kimseyi Herkesten uzak bir kendilik koparır neden Vermek için yakın bir başkalık herkesi