Bir Kitap Kırk Hitap

Bugün de sahneyi aya ve yıldıza bıraktı güneş,Batarken bile kızıl bir geçişle süsledi gökyüzünü,Gidişi bile güzeldi…Güneş her doğuşunda, enerjisiyle etrafı ısıtıyor ve aydınlatıyor. Bir katre su dahi nasibini alıyor ondan. Hiç bıkmıyor, her gün batmış olmasına rağmen yeniden doğuyor olmaktan.Doğmak neyi gerektiriyordu ya da güzel bir batışla batmak?Mademki yarı ölümden sonra doğuyordum her gün, o zaman ben de her doğan günle beraber tazelenmeli, sıcacık bir tebessümle etrafıma enerji saçmalı, kalbimde buz kırıkları değil, rengârenk parıltılar bulundurmalı ve sonra dokunduğum her katrede kendimi yansıtmalıydım. Bir yörüngem olmalıydı, bir duruşum ve davam. Gece başımı yastığıma koyduğumda, kulluğumun gereğini yerine getirmenin rahatlığıyla, güzel ve zarif bir batışla batmalıydım.Nice güzel doğuşlara ve batışlara…