Bir Kadın Masalı

Karaboncuk gibi tek tek Her harfi eğri büğrü Koşarken ona dizlerin kanıyor hep Karanlığa konuştuğunu anlarsın Kırıntılardan bulamazsın kendine dönen yolu Yenilip yediden sev Aşk yaratılabilir bin defa Acı tek. Yaşıyorsan kırılacak dalın olduğu için Öleceğin daha çok ölüm... Cehennemi uçarken yanmıştı kanatların Bekle! Yeniden yeleklerin çıksın Yaşamak alışmaktır biraz da ama sen yine de utan Söyle, karanlığından güneşini çekmesin! Geldik işte ya neyse... Dirençli bir gizem taşısın ama kalmak Güzel bir cümleye nokta koyar gibi ölmelisin.