Bir İdam Mahkumunun Son Günü

Hugo, aydınlanmacı hümanizmin geleneginde, suç ile ceza iliskisinin insansız bir mıntıkada tartısılmasının anlamsızlıgına isaret eder gibidir. Onun kisisi, hayat ile ölüm arasındaki dar sınır çizgisinin üzerinde, geri dönülmez bir noktada durmaktadır. Önünde bütün yolların sonu vardır: Infaz. Ve bu infazdan kurtulmanın tek ihtimali vardır: Toplum vicdanından ya da yargıçlardan umabilecegi merhamet. Bir Idam Mahkûmunun Son Günü: Bir toplum, yasatıcı oldugu kadar öldürücü de olabilir