Bir Haykırış Hikayesi

Ah şu ömrümün yaprak döken sonbaharındaHapis kaldım köhnemiş dört duvar arasındaBazen vahşi bir yaratık gibi gözüken duvarlarBeni bir paçavra misali oradan oraya yuvarlar Kahrımı çok çekti şu üstünde yattığım yerlerBir anne gibi, bir baba gibi kasavetimi çekerlerSanki tek sırdaşım, tek yoldaşım olurdu halılarEmpati kuran bir dost gibi, beni bağrına bastılar Bir çift çarpık ayaklarım var, sürekli sallanan kafamSol elimden başka yoktur hiçbir dostumla aramSürünürüm paslı bacaklarımla, iki tur volta atarımBilmiyorum şu dünya zindanında kaç yıl yatarım   (Tanıtım Bülteninden)  )