Benim İçin Soyun

“Deniz kıyısındayım. Bir sarsıntı oluyor ve kumlar ayaklarımın altından çekiliyor. Sular gelgite uğramış gibi uzaklaşıyor. Bir martının çığlıkları beynimdeki kılcal damarları patlatırcasına yerinden oynatıyor. Denizde balık, Kocadağ’da mantar kalmıyor. Sonra sular köpürerek kıyıya doğru geliyor. Martılar ansızın yok oluyor. Çığlıkları kesiliyor. Sonra kendimi terk edilmiş hissediyorum...”   (Tanıtım Bülteninden)  )