Ben Senin Akranın Değilim ki

SEN AŞKTIN Gözlerin düşerdi önce aklıma, Saçının kokusu genzimde kordu. Başka isimleri yazsa da elim, Dudaklarım bir tek seni okurdu. Ayın, şin ve de kaf; ismindi dilde, Nisanda, temmuzda, belki Eylülde, Zamanı fark etmez, yeter ki gel de, Geldiğin her mevsim bahar olurdu. Çıkabilmek için senin katına, Aklımı bindirdim aşkın atına, Bilmem ki vardın mı sen hiç farkına; Elinin izleri saçımda nurdu.   (Tanıtım Bülteninden)  )