Bedreka-ı Feyz ve Felah

Ortaköylü Hacı Mehmed Emin’in 1911 yılında yayımlanan bu kıymetli eseri, Osmanlı’nın son dönem fikir dünyasına ışık tutuyor. Manzum ve mensur bir üslupla kaleme alınan eser, Allah sevgisi, ahiret hayatı, tasavvuf ve ahlak gibi temalara odaklanıyor. Aynı zamanda yazarın özel hayatına dair izler taşıyan şiirleri, dönemin düşünce yapısını ve sosyal hayatını yansıtıyor. Kitabın başındaki mensur kısımda Emin, Türkçenin imlası ve olgunlaşmasıyla ilgili görüşlerini paylaşarak dönemin dil tartışmalarına önemli bir katkı sunuyor. Şiirlerinin ardından ise maddi ve manevi kazanç, çalışma ve emeğin değerine dair fikirlerini aktarıyor. Latin harflerine aktarılmış ve günümüz Türkçesiyle yeniden düzenlenmiş bu eser, hem tarih hem edebiyat meraklıları için eşsiz bir kaynak. Son dönem Osmanlı fikir dünyasına ışık tutmak isteyenler için kaçırılmaması gereken bir başucu kitabı.