Ayrıldıkça Kavuşanlar

Bahar gelmişti artık. Her taraf yeşermiş tabiat rengarenk olmuştu. Kuşlar sevinç çığlıkları ile deruni bir musiki ziyafeti çekiyorlardı. Her şey yeniden dirilmiş; yeni baştan dünyaya gelmiş gibiydi. Kış boyu ölü gibi duran tabiat, baharla dirilmişti yeniden. Boş vakit deyimi yoktu onların kitaplarında. Sürekli çalışıyorlar, çalışmak zorunda olduklarını da biliyorlardı. Öğrencileriyle ne kadar diyaloğu varsa, öğrenci velileriyle de ona yakın bir diyaloğa girmişti Mümin hoca. Güzel havalarda köylere ailesiyle beraber gidiyor; her ikisi de oralada güzel faaliyetler yapıyorlardı. Onların böylesine samimi davranışları köylüleri çok memnun ediyor, sürekli davet alıyorlardı.  Bu şekilde gidebildikleri kadar bütün herkese ulaşmaya çalışıyorlardı.   (Tanıtım Bülteninden)  )