Aya Güne Gölgeye

Ey güzel dost yerin arif olana Yıkılır kaleler sur senin midir? Ne bir makam kalır ne de bir mevkiin Her daim kendin ol kur senin midir?   Gel otur dizine kâmil olanın Bir tas suyla selam yolda gelenin Edep erkân gerek özün bulanın Arifler katında sır senin midir?   Ham meyvedir dile gelmez acıdır Cahil başta durmaz irfan tacıdır Hak’tır yazar yazgı kalem ucudur İnsanın yüzünde ar senin midir?   Bir dostun elinde diken arama Merhem borç eyleyip sürme yarama Akın Kâbe olsun varsa karama Sinemin üstünde har senin midir?   Lütfeyle sultanım engin gönlünden Şimdi muhabbetin çalsın telinden Savrulsun küllerim aşkın yelinden Fuat’ın gönlünde yâr senin midir?   (Tanıtım Bülteninden)       )