Atpirin

Otogar Lokantası Hayatım boyunca bekledim seni Otogar lokantasında Sanki tanrıyla anlaşmalı bu bekletişlerin Kurudukça yaklaşıyorsun Mutlu oldukça yavaşlıyorsun Ölümü düşünür oldum Senin rötar yaptığın saatlerde Belki de gelmeyişlerin sürükledi Uçurumun kenarına beni Geceleyin baktım uçuruma Uçurum beni göremesin diye Kuşlardan kaçtım Beni kafesin birine tıkamasınlar diye Alıştım ben kurumaya Fakat alışamadım bir türlü yaşamaya