| Kitap Tanıtımı | KUĞU 
 
Kuğuları görmüştüm yüzünde
yağmur sesini
 
Eylül sarısından geçerken
suların uzun akışından
balkıyan hüzne tutunup
bir ırmağın kıyısında
 
Hâlâ kesilmedi ürperti
suların serpintisi
uğuldayan orman içleri
 
Göğe karışan mavi duruşun
ortasında temmuz vurgunu
yeniden tutuştum
 
Gözleri yalım
susturdu yağmur sesini
dizlerine kapanıp ağlarken
anımsadım o yanık çocuğu
 
Alnında yüzüyor oysa
göklerde sandığım kuğular
gün iniyor saçlarının ardına
 
Hâlâ o kuğular
tansık beyazı o kuğular
bir masalda uçuşuyor
denizi nergislerle dolu
 
Öpülmüş çocuk
güzelliği yüzünde
sabah pırıltısı
şafak sonrası
eylül akşamı
gözlerin içre
kuğular yüzüyor
o eski    denizde |