Aşk Celladına Son Tebessüm

Adının hecesinde adımlarken aşkı Bir varmış bir yokmuş masallarından aşırdım yokluğu. Var olmanın adıyla "İncire ve zeytine ant olsun ki" Namahrem kaldım "Aşk'a". Anladım! Aşk bana haram lokma... Müphem sevdaların koynunda Harcanmış gençliğimi aşkın yaşamsallığında tükettim Bir ölüm sonrası mahşer nakaratında söylenir türküm Ödenir hesap nasıl olsa Vasiyetimdir; Kulağıma ezanla okunan adımı Son salada sus cümle âleme... Bir Cuma mübarekliğinde Cami avlusunda musallaya yatırıldığında ruhum Saf tutsun bütün sevdalılar Mecnun'lar ve Ferhat'lar etsin son duamı "Merhumu nasıl bilirdiniz" diye sorulduğunda "Biz onu aşktan bilirdik, iyi ölürdü" desinler Ve geriye Yüzümde cellâdıma son gülümseyişim kalsın...