Aşina

İyeler! Gelin, oturun yanı başıma Kamlamaya başladım gece göğünün altındaAyın parlak ışığı Yulamı yıkarken davet etti beni Ak Ana Göstermek için yaratılışı dokuzlar halkasında kamlayan Utkun’a Biliyorum, zorlu bir yolculuk olan bu hayatımda herkes görecek beni son defa Maddeyle vedalaşıp terk edeceğim dünyayı görevlerimi tamamlayıncaYok oluşun son çeyreğinde tüm gördüklerimi ve duyduklarımı fısıldadım kelimelere Kelimeler halka oldular ayın halesi gibi yaratılışı başlatan Ak Ana’nın başı üstünde İyeler oturdu, sen de gel otur yanıma Başlangıcı öğren önce, sonra bitişe gelecek sıra Kapatarak gözlerini, dinle beni kalbinleBu anlattığım bil ki gerçekten de yaşandı kadim dönemde Öğren atan Aşina’nın soyunun nasıl birleştiğini kurtlarla birlikte!   (Tanıtım Bülteninden)  )