Anılara Umutlara ve Yitik Çocuklara Ağıt

ah o umut! bilir misin sevgili? bir dağ köyünde, bir çocuğun elinde uçurtmasıyla beklediği rüzgâr değil umuttur... ben umudu böyle bellemişim sevgili duy beni! sonra sonra bir deli çocuk gibi işte uçarcasına koşmuşum gelincikler tarlasına bir gelinciği koparmışım gövdesinden damlayan sütünden umut yazmışım ufuklarıma kızıla kesmiş bir anda umutlarım bir gün batımında kızaran nehirler gibi işte...