Almina

Yüreğimiz, kafese hapsolunmuş bir kuş misali çırpınıp durur içimizde çoğu kez. Kâh bir hengamenin tam ortasında kâh ıpıssız yamaçların dibinde. Ne yana dönse belli belirsiz engellere çarpıp geri döner olduğu yere duygularımızla birlikte. Duyguları dile dökmek, salıvermek zor oluyor o zaman; hele hele de insanın insanı anlamasının en meşakkatli olduğu bu devirlerde. Bu yüzden kimimiz kabuğuna çekilip yalnızlığına sığınır, kimimiz şarkılara, kimimiz şiirlere... Ben de bu eserde şiirler vasıtasıyla bir nebze de olsa kalplere dokunup duygulara tercüman olmaya gayret ettim. Şiirlerle kalmanız temennisiyle...   (Tanıtım Bülteninden)  )