Alemdar

Alparslan ile kapısından girdiğimiz Anadolu’yu çatı eyleyenlerin romanı... Moğolmezaliminden kaçıp akın akın gelen obalar sığınacakları bir liman aramaktadırlar.Sultan Alâeddin Keykubat eliyle belirlenen yerlere yerleştirilen obaların her biritoprağa ekilen birer fidandır adeta... Kökleri yerin ta derinlerinde, başı arş-ı âlâda birdevlet düşünün tohumlarıdır Sultan'ın gönlünde... Bugünün mazlumları yarınındüzeninin sahipleridir.Sultan Alâeddin'in akıbeti, Anadolu’ya sığınıp kök salmaya çalışan obaların dakaderidir. Sultan, aşkının esiridir lakin gönlünde yanan cihanşümul devlet ateşinin depervanesidir aynı zamanda... Esiri olduğu aşk ya sonu olacak ya da tüm mazlumlarıtek bir çatı altında toplayan koca bir devlete dönüşmesine vesile olacaktır.Sultan Alâeddin’in kulaklarında hâlâ o ses yankılanmaktadır: “Dikkat edesinAlâeddin! Aşk yangınından kurtulmaz isen o senden kurtulur! Sen onu yok etmezisen o seni yok eder! Kendi celladın oluverirsin farkında olmadan!”