Akıl Arıyorum

Durmuş Kozanlı’nın şiirleri, insana dair en derin sorgulamaları halkın diliyle dile getirir. Onun dizelerinde kimi zaman cahilliğin gölgesi, kimi zaman da erdemin ışığı vardır. Dostluğun değerini bilenlerle, çıkar uğruna her şeyi harcayanların farkı; sabrın büyüklüğüyle haksızlığın karanlığı bu şiirlerde karşı karşıya gelir.Akıl Arıyorum, bireysel bir iç döküş olmanın ötesinde, toplumsal bir çağrıdır. Yaşanan adaletsizlikler, vefasızlıklar, değerlerin yitimi karşısında yükselen bir sestir. Şair, okura yalnızca kendi kalbinin değil, toplumun vicdanının da yankısını ulaştırır. Anadolu’nun ortak belleğini taşıyan bu dizelerde, hem öğüt hem de sorgulama vardır; hem dua hem de sitem.Her sayfada insanın kendisine sorduğu sorularla yüzleşmesi, doğruyla yanlışı ayırması ve hakikati bulma çabası anlatılır. Çünkü hayat, akılla da sınanır; ve insan çoğu kez aklını yitirdiği yerde yüreğini de kaybeder.“Akıl arıyorum; çünkü aklın kaybolduğu yerde, insanlığın da izi silinir.”