Ahmet Yeşil

Kah iplik, kah halatla kozamı örerken, aslında düşlerimi düşleyip sessizce kendi gerçeğime doğru yol alıyorum. Yaratmak, hayata cephe almak üzere üretmektir - imkansızın peşine koşup, sonunu kestiremediğimiz bir eylem. Bulamayacağım şeyleri arıyorum hep; bu da gerçekte bir şey aramadığımı gösteriyor bana. Niçin resim yaptığımı hiç düşünmedim. Bu konuda bildiğim tek şey ise avucumda doğmasını beklediğim güneş olmasa güneşin doğmayacağını bilmek. Belki de bu yüzden her güne tuvali iplerle avuçlayarak başlıyorum hep.