Ağustos Parlamaları

Şen şakrak koşarken görüyoruz okul çocuklarını teneffüshanenin sık otlarında. Ulu dingin ağaçlar ve eylülün saat on ışıkları serin bir çağlayan gibi koruyor onları hala uzaklarda yıldızları yakan büyük örsten. Ruh, öyle titrek, ürkek, gerçekten sonsuza kadar gitmek zorunda mı buzul üzerinde, tek başına, çıplak ayak, okumasını bilmez bile çocukluk dualarını, sonsuza dek cezalandırdı mı o soğuk, soğukluğu?