Ağır Salkım

“Sensin hiçliğe simge ama sisin gezinir”“Alıştırır usulca yokluğuna varlığın”Fentli fincan fal açar: yasını bana yaslaAk dizdirdik yazını, al duvak öksüz mısra“Kan kurganı gelincik! gelinlikti sakızdanYoncalıkta sagu yok, yel doğurduk biz sana” Gülüşü gülgillerden, ırım tozu böğürtlenUykusunu alsın da, tüter, şakır birazdan Evecen, rezil temren… çıvmamış… ivmelenmişKefen demiş ketene, ne pis ağzı toprağın!