Kitap Tanıtımı |
Mutlu Prens`in uzun bir sütundaki heykeli şehrin damları üstünde yükseliyordu. Boydan boya ince, altın yapraklarla kaplanmıştı; gözlerinin yerinde parlak iki elmas vardı; kılıcının kabzasında da kocaman, kırmızı bir yakut ışıldıyordu.
Çok sevilen bir heykeldi Mutlu Prens, Şehir Meclisi`nin sanat beğenisiyle ün kazanmak isteyen üyelerinden biri, ``Bir rüzgargülü kadar güzel,`` diye fikir yürüttü; kendisi hiç de düşçü olmadığı halde, öyle diyeceklerinden korkarak, ``ama o kadar faydalı değil,`` diye ekledi sonra. |