Kitap Tanıtımı |
'Şimdi ağaçların görülesi yapraklarıUyuyor dizlerinde usul toprağınGözlerimi yumdum, soğuyorumYaralı göğümden kar yağıyor kan yerineOysaki hava ne kadar da güneşli acıVe ne kadar da inatçıSaçlarımdaki papatya ihtiyacıNe kadar sürer ki ağırÇok ağır bir geminin diplere batışıBırakışı ya da erimez hazinesini koyu sularaUğurum oluyor yelkovanımdaki acıdan pusulaYelkenleri kara bir şarkı korsanıDikiyor kesilen düş uzuvlarımı yerineSöylendikçe azalır sandığım acı serenatlarımPencere önlerindeHer şeyden haberdar sanki diyorumÖyle beyaz bakıyor yargısız bir kara kediİpiri gözlerinde ömrümün perperişan siluetiOradan oraya zıplayan düşüncemdeki deli gitmeliAma anlayamıyorum alnıma çizilmiş bu çizgileriKi yasaklıyor nefesimi, yükseklere çıkmak yok!' (Tanıtım Bülteninden) ) |