Kitap Tanıtımı |
Erkek gibi geziyordum artık. Saçlarımı sıfıra vurdurup, giydiğim erkek pantolonu, ayakkabısı ve kasketimle, herkesi, inandırır olmuştum bu halime. Babam bile, hoşnuttu giyimimden. Ancak birileri, "homo" diyorlardı bana. anlamını bilmediğimden, aldırmazdım. işten ayrıldıktan sonra, bir süre avare dolanıp durduk; aç susuz. Çalşımaya da niyetimiz yoktu. Dahası, çalışabileceğimiz iş yoktu. Nasılsa babam, adadan haftada bir geliyordu motoruyla Galata Köprüsü`nün altında. Babaydı o . Aç bırakmazdı yavrularını. |