Kitap Tanıtımı |
Vakit ikindiyi geçmiş güneşin son huzmeleri karşıdaki Binboğa Dağları’ndan sızıyor.“Acele etmezsek temliler uykuya geçecek arkadaşlar,” diye bağırıyorum. Birisi itiraz ediyor.“Temliler insan mı ki uyusun?”“Bütün canlılar uyurmuş mesela şu dut ve erikler sonbaharda uyuyup ilkbaharda uyanmıyorlar mı? Ayılar, yılanlar sonbaharda uyuyup ilkbaharda uyanmıyor mu? Temliler de güneş battığında çeneklerinden yukarıya doğru yapraklarını kapatır, güneş doğunca tekrar açarlar. Ha bir de uykudayken görünüşleri değişir pembe yerine yer fıstığı gibi renk alırlar bir de çizgi çizgi olur görünüşleri. Ayrıca köklerindeki minik soğanları kıymetlidir. Tıpkı çiğdem gibi yenir onlar da. Kendilerini korumaya almadan toplamalıyız. Birinci gelenlere pembe renkleri kapanmadan hediyemizi verebilmek için tarlalarda pembeliğiyle göz kamaştıran temli çiçeklerine doğru hep birlikte koşuyoruz… (Tanıtım Bülteninden) ) |