Kitap Tanıtımı |
Kendinden geçmişti. Nasıl olup da birdenbire kendini sokakta bulduğunu hatırlaması çok tuhafına gitmişti. Artık akşam iyice ilerlemişti. Karanlık gitgide artıyordu. Hava çok boğucuydu. Yollarda bir insan seli akıyor gibi yürüyordu. Az önceki adam ona el sallıyor ve ''Katil deyip kaçıyordu. Adamı takip edince kendini birden boyacıların çalıştığı katta buldu. Sonra adam kayboldu. Delikanlı tefeci kadının evine çıktı. Kadın oturmuş ona bakıyordu. Baltayı çıkarıp ona vurmaya başladı. Ama hiçbir şey olmuyordu ve kadın hep gülüyordu. Raskolnikov kaçmak istedi. Ama kapının önü insanlarla doluydu. Tıklım tıkhmdı. Hepsi ona bakıyordu. Hepsi sinmiş bekliyor ve susuyordu. Raskolnikov'un yüreği sıkışır gibi oldu. Bacaklarını kımıldatamıyor du. Koca koca birer yaratık olmuştu sanki. Bağırmak istedi bağıramadı... ve uyandı. Derin derin soluk alıp veriyordu. Düş görmeye sanki devam ediyordu sanki. Kapı ardına kadar açıktı. Eşikte bir adam gözlerini kendisine dikmiş bakıyordu. Gözlerine inanamıyordu. Gözlerini kapatıp yeniden açtı. |