Kitap Tanıtımı |
İngiliz tarihçi Arnold Toynbee Batı medeniyeti karşısında İslâm dünyasının pek şansı
olmadığını söyler.
İslam dünyası için iki seçenek vardır. Ya Roma'ya başkaldıran "Zealot" modeli ya da
teslimiyetçi "Herodian" modeli.
Zealot modelinde yabancı güç karşısına son model silahlarla çıkıp üstün taktiklerle
savaşa giriştiğinde ve bu karşılaşma durumu kötüye gittiğinde kendi geleneksel savaş
taktiklerini titiz şekilde uygulayandır.
Herodian ise kendisinden hünerli ve daha iyi silahlanmış birisiyle karşılaştığında
geleneksel savaş taktiklerini bırakarak düşmanın taktik ve silahlarıyla savaşmayı öğrenen
insandır.
Tanzimat ile başlayan bu Herodian yaklaşım Cumhuriyetin ilk yıllarında etkisini iyice
artırmıştır.
Sultan Abdülhamid Hân ise iyice zayıflayan devleti çağın gereklerine uygun bir şekilde
yeniden organize etmeye çalışırken Osmanlı medeniyetinin tarihsel misyonuna sahip
çıkmış, manevi yönden yapmış olduğu değerlendirmeler ile devleti ve milleti derleyip
toparlamaya gayret etmiştir.
Sultan II. Abdülhamid, dünyanın son evrensel hükümdarlığı olan Osmanlı Devleti'ni
mutlak güçle yöneten son Osmanlı padişahıdır. O'nun tahttan indirilmesi esasta
Osmanlı'nın da vedasıydı. |