Kitap Tanıtımı |
Lekenin Suskunluğuna Dokunmak
Kendi kendini sınamanın karnavalı bu...
Şehrin ve kadının şarkıları...
Tarihin kendini devam ettirdikleri denince aklıma mekanlar gelir ve kadınlar...
Yüzyılları sırtında taşıyan suskun bir tanıklık vardır mekanlarda ve en az onlar kadar dilsiz onlar kadar farkındalığı gelişmiş kadınlar...
Yüzü yok kadınların, çıplaklıkları çürümüş...
Sessizliğin çekiciliğiyle yapılanmış...
Her kadın biraz denizkızının imkansızlığını, tekliliğini ve normalleşmesini yaşar...
Öldür beni anne kendi sığınağında, hiç senin olmamış ellerinle... |