Kitap Tanıtımı |
Korkuyu biliyorum, sen öğrettin bana. Öldürülmenin ölümünden, erken bitecek sevişmenin erkenliğinden, kesik izinin hafızada gösterdiği iktidar hünerinden. Korkuyu biliyorum sen öğrettin, el kendininse ayrılacak tırnak nasıl bağlılıkla yapışıktır ete, kiriyle. Vefadan, sahiplenmekten söz et bize, yalnızca bize. Göğsümün farkına varayım, nefes aldığımda karşılaştığımız hırsızlık mahallimin genişlediğini anlayayım. Kaçmalarım çoğaldıkça biriktirdiğim tenhaların hepsinde bitip, soluklanacak kadar çırılçıplak ikimiz tarafından teslim alınayım. Etsizleşeyim bir nevi, yaklaştığı olaya katılmamışlıktan ötekileşeyim, lazım değilsem aklımı yitireyim. Hem, geçmişe izlerimizi bırakmamız yasak. Koş, peşimizden gelemezler edebiyata karışırsak.
Öykünün ismini sen buldun, ne güzel sanırım yağmur yağacak...
''Biz seninle külkedisinin mutlu olmasını masalın en başında dilemek için yaratıldık'' |