Kitap Tanıtımı |
Bencilin hakiki dostu olmadığı gibi, vicdani huzuru da yoktur.
İnsan, kendi ayıpları karşısında savcı, başkalarının kusurları karşısında da, onlar hesabına avukat olmalıdır.
Akıllı bir insan, çevresiyle münasebetleri bozulduğunda, onlarla arasındaki hoşnutsuzluğu çarçabuk giderip, dostluğunu yenilemesini bilen insandır. Bundan daha akıllısı da, titizlik gösterip, dostlarıyla hiçbir zaman uyumsuzluğa düşmeyen kimsedir.
Hakiki insan, şartlar ne olursa olsun, kendi kovsana süt sağarken başkalarının kovalarını da boş bırakmaz.
Sen, kendini anlatmayı bırak; seni davranışların anlatsın!
Olgun insan ve gerçek dost, Cehennem´den çıkışta ve Cennet´e girişte bile "buyrun" demesini bilendir.
Dost ve arkadaşlarını aziz tutup onlara ikramda bulunan kimse, düşmanlarına karşı bir sürü müdafaacı ve kendine arka çıkacak kimseler kazanmış olur.
(Arka Kapak) |