Kitap Tanıtımı |
Türk ata bindiğinde Alparslan'dır, Yavuz'dur. Attan indiğinde ise Mevlana'dır, Yunus'tur.
Esir Türkleri asıl kahreden kendi soydaşları ve din kardeşleri tarafından savunulmamak olmuştur.
Güne gülümserken papatyalar
Dualar gibi yükselir ümitlerim
Güneşle kol kola kırlarda koşarak
Siz peygamber çiçekleri toplarken
Ben çeşme başında uzanmak istiyorum.
Namlusunu millete çeviren tanka selam durmam.
Anlarsın ki
Bu âlem, gerçekte bir serapmış,
İçini yakan özlem
Allah'a kavuşmakmış...
Muhsin Yazıoğlu'ndan bedeninizi çelikleştiren kalbini yumuşatan muhsini sözler. Dervişçe bir bakış açısı. Az sözle çok büyük ufukları keşfedeksiniz. |