Kitap Tanıtımı |
Yoksuluz, duyguların çoğu antikacı dükkânlarında sergiye maruz kalmış. Herhangi birine düşkünlüğümüz garip bir homurtuyla esmiş raflarda. Koca bir rüzgârı yuttum, içimde esmesine ses çıkarmıyorum. Daraldığım anlarda içime dönüş yapmamdaki neden hava boşluklarım, Oksijen alanım, kalbim. Kızıla dönen, gittikçe cılızlaşan kabuklar aşınırken yara iyileşir mi sandınız. Yara kendini dinç tutar, bunu kasten yapar ve büyük haz alır. Yaraların öyle tuhaf huyları vardır. Ellerimin titreyişi hâlâ geçmemişken hangi kalp ritmidir bu böylesine sağırlaşan. Benim ritimsizliğimle çatışan. Bağıran yıkılan anlam ülkesi. Ey şehir! Bana içinde sığınmam için daha fazla güç ver. (Tanıtım Bülteninden) ) |