Kitap Tanıtımı |
Hiçbir insan bir ada değildir diye başlar John Donne, ünlü (Hemingwayi de esinlendirmiş) çanlar kimin için çalıyor konulu vaazına.
Doğrudur. Bir ada değildir hiçbir insan; yapayalnız, tek başına, değil ama, bazı insanlar, adalı kişilerdir ve yalnızdırlar...
İsmet Değirmenci de onlardan biri; bir adalı ressam; ama burada, gözlerini söze çeviriyor,
şiir yazıyor.
Bir adada bir adadan yazılan şiirler hangi temellere dayanır?
Herşeyden önce, Denize: Deniz çevreler Adayı Ada, Denizin içindedir Onunla birlikte; ama Ondan dolayı, yalnız... Adaya gelenler, Denizden gelirler; gidenler de, gene, Denize
Denizden gideceklerdir.
Adada kalan yalnız kişi ise, gene, Denize bakar, bekler ya beklenen birisinin gelmesini; ya da, tabii, o gelmeyeceğine göre, kendi, çekip gitme zamanın gelmesini gene Denize Denizden...
İsmet Değirmenci de öyle yapıyor: - Adalıların uğraşlarıyla, ilişkileriyle oluşan Ada yaşamını çerçevelerken, onun içine bir kişiyi özleyen yalnız bir kişi koyu yor bekletiyor, çantasını alıp gidene dek, Adadan Denize...
ORUÇ ARUOBA |