Kitap Tanıtımı |
-Günaydın Vasıf’cığım, ama niçin merdivenleri ayak- ucuyla iniyorsunuz? Ben duymayayım diye mi?- Ne münasebet, nereden çıkarıyorsunuz bunu?Vildan Hanım bir adım daha yaklaşarak konuştu:-Farkında değil miyim sanıyorsunuz? Her gün biraz daha benden uzaklaşıyorsunuz.Müfettiş Kıymık sessiz kaldı. Sadece dinlemekle yetindi.Vildan Hanım müfettişin elini tuttu ve öyle konuştu:-Bugün bayram değil mi?-Elbette…Vildan Küfeci, müfettişin elini bırakmaya niyetli değildi. Kapıdan hemen çıkıp gitmesini de istemiyordu.-Vasıf’cığım! Dargınlıklar bugün bitmeyecekse, başka ne gün bitecek?Müfettiş, bu soruyu cevapsız bıraktı.Vildan Hanım, müfettişin elini hala bırakmamıştı.-İçeriye girmeyeceğinizi bildiğim için bayramınızı kapıda kutlamak istedim. Söylesene Müfettiş Kıymık; beni böyle kapılarda bekletmeye hakkınız var mı?Sonra kolonya ve şekerden ikram etti.-Neyse; ben alışığım böyle şeylere, dedi. Müfettiş, kendini suçlu hissetmişti.-Teşekkür ederim Bayan Küfeci, çok düşüncelisiniz.Rica ederim Müfettiş Kıymık. İçeri girseydiniz, baklava açtım, yaprak dolması yaptım. Size onlardan ikram etmek isterdim.Müfettiş Vasıf Kıymık, Vildan Hanımın teklifini nazikçe geri çevirdi.-Çok sağ olun Bayan Küfeci. Biraz işlerim var da acilen çıkmam gerek.Vildan Küfeci, müfettişe daha önce hiç olmadığı kadar yaklaşmıştı.-Bayram günü bu ne çalışması Müfettiş Kıymık. İzin yok mu?-Tam olarak öyle değil Bayan Küfeci. Olay yerine bir kere daha gidip gözlemde bulunmak istiyorum. Bakarsın yeni bir şeyler çıkar.Bunun üzerine Vildan Hanım kahkahayla güldü.-Vasıf’cığım çıkacağı kadar çıkmış zaten. İçeriye almanın vakti gelmedi mi? (Tanıtım Bülteninden) ) |