| Kitap Tanıtımı | ASİ-TON 
Söylemedim 
Dilimin ucuna 
Biriken sabahları 
Köşk diye sunulan 
Pavyondan, 
Görmeden geçemedim 
Yaralı ayakları. 
Para ve zevk 
Başladığını sandığımız gün bitti 
Hastalıklara kalan 
Dokunulmazlık hakkımızı 
Sırlarımızdan geçen 
Son şövalye 
Aldı gitti. 
Sulietlerimiz bir tuşla gizlenirken 
Sakladım! 
Yeşil pançonun altına 
Mor pantolonu 
Çıkardım asi tonumu 
Sildim 
Kırmızı kalan son tırnağımı 
Zabıtlar görmedenÇiler Çelikler 51 
Koşulsuz kabuldü teslimiyet 
Sezdim 
Bir karanfil olup 
Bana gelen vebayı 
Kendiliğinden beni bulan 
Kelimelerle boynuma    dizdim. |