Kitap Tanıtımı |
Onlar ki; küfrün karanlıklanna birer güneş gibi doğmuşlardı... Çocuk çehrelerinde geleceğin aydınlığı, engin bakışlarında yüklenecekleri yüce hizmetin sorumluluğu vardı...
Onlar ki; kapkara gecelerin şafağında ağardılar... Saçlarına ak bile düşmeden, asırlık ihtiyarlar gibi ağırdılar...
Onlar ki; mazlumun acısını yüreklerinde duyanlardı.
Onlar ki; nurlu ellerinde, suyu toprakla yuyanlard?.
Onlar ki; ulu emre uyanlardı...
Dilsizlerin sözü, görmeyenlerin gözü, insanlığın özüydü onlar...
Kurtuluğun sesi, doğruluğun nefesi, Allah yolunun meş'alesiydi onlar...
O veliler ki; sabrı çile çile ören, görmediğimizi gören evliyânın büyüklerindendiler. Önce öz nefislerini yendiler...
Onlar ki; çocukken de büyüktüler |