Kitap Tanıtımı |
Günebakan çiçeğini bilir misin, hani yüzünü güneşin aydınlığına çeviren ayçiçeğini... Yüzümüz, yönümüz sevgiye çevrilidir bizim. Sevginin ışığı altında ceplerimizde umut, gözlerimizde deniz mavisi ışıltı, bir olurdu iki kalp; bir yöne bakan ayçiçeği gibi kenetlenirdik sımsıkı.
Yıldızlar yolumuz olurdu. Koşarak geçerdik yıldızların üzerinden... Bak, yine yıldızlar yastık savaşı yaptığımız odanın pencerelerinden göz kırpıyor bize... Yıldızlar çoğalıyor içimizde... Gönlümüz yıldız yağmuruna tutuluyor. Elimi uzatıyorum yıldızlara, elini buluyorum ellerimde ve sen bir yıldızsın aslında. |