Boğazımda Ay Düğümü

Sana bölünmüş bir uykuyu armağan edeyim Usulca düşerken başın yastığa Göz kapaklarında kalmış son ışık haresini öpeyim Sen anımsa Gözümü, sana düşüşünü bakışımın ve rengini çehremin Ben öperim Ta ilk uykundan öperim seni Bana zaman deme Bana uzaklar, bana sokaklar Bir dua bulur kuvvetime gömerim seni Bir dilek diler Düşüne inanırım senin Sana dinmeyen, susmayan bir uyanış armağan edeyim Kalemin bölüp durduğu gibi Kâğıdın beyaz göğsünü Bölsün dursun zihinleri ve mesafeleri Bana zaman deme Bana yürek de Bir dua bulup çıkarırım seni sevda yüzüne...