Beni Yalnız Anladın

Güzel insan, Kalemimde pencereler Duvarlarım mürekkep Nerdesin deme bana Sözün bittiği yer Traktörün peşinde römork Dumanın tozunu yutan işçi Kirpiksiz uyku poşeti Evimin önünde yağmur durağı Yürüyor minibüs Bir kere dokunsan ,eririm sanırdım Bakmayı unuttun bana işte bu çok dokundu Erimek ne kelime Donakaldım..