Kitap Tanıtımı |
Benefşe bir destanın romanı... Eğitime gönül verenlerin destanı...
Söz değil, yaşadılar. Yüreklerindeki sevgiye hayatları ile imza attılar. Şahitleri kendileriydi.
Onlar da birilerinin ciğerparesi idi. Onların da, o günden sonra başına yastığında yer kalmayan anneleri vardı. Evleri, sokakları, aşları, arkadaşları vardı.
Onlar, arkalarına bakmadan yürüdüler. Tenlerini de, şahsi hedeflerini de aştılar. Farkları bu aşkınlıklarıydı. Kendileri için değil, başkaları için yaşadılar.
Bir çağ yangınını yüreklerindeki kardeşlik duygusu ile söndürmek istediler. Her insan; insan, her adım; bir umuttu.
Renklere, mekanlara, seslere aldırmadılar. Farklılıklara değil, müştereklere baktılar. Her insanın sevgiyi, kardeşliği, barışı, şefkati, bilgiyi aradığına inandılar. Gönüllerin dilini bildikleri için her dilden anladılar. Rengarenk çiçek bahçeleri kurdular. Merhamet ettiler, merhamete ermek umuduyla...
Kim di bunlar? Adları bilinsin, arkalarından methiler okunsun istemediler. Ama yine de meçhul oldukları söylenemezdi. Zira ayaklarını bastıkları toprak, uğruna baş koydukları dava, tuttukları bayrak belliydi. Onlar tarih boyu insanlığın yüz akı olan bir anlayışın; çalışkanlığın, güzel ahlakın, emniyetin, güvenin günümüzdeki temsilcileriydi.
Benefşe onların hayatlarını anlatmaya çalıştı. Bundaki aczini itirafı hem kendi yetersizliğinden ve hem de o hayatların ancak yaşanabilir olmasından; kelimelerin, yüreklerdeki o sızıyı, o sevgiyi, o fedakarlığı tarifte yetersiz kalmasındandır.
Onlar bu destanı yaşayarak, adım adım, soluk soluk yazdılar.
Cılız, basit şeylerle olmaz. Hayat verdiler hayat kurtarmak için. Ömür verdiler.
Bu roman, onların kahramanlık ahlakıyla yaşadıkları hayata duyulan hayranlığın ifadesidir. Benefşe, tarihe altın harflerle yazılacak o büyük gayrete küçük bir selamdır. |