Kitap Tanıtımı |
Bu yalım yürekle onca od´unun çıngısını yine kendinde
sakla yanacak yunacak günler geride aşkın etrafında
dönecek olan dönerken kendinde sönecek olan günleri
açtıran sonra solduran ol deyince olmayanı olduran
el kadar bir kalbe dünya dolduran görüyor duyuyor
ve hissediyor sislerin içinde yatan hissini.
Kaçak yaşadığın yeter dağlarda içimin şehrinde kimse
kalmadı yürüyorum gideceğim kimsem yok kalabalık
arasında dolaşan ama karışmayan kalabalığa yabancısı
gibi gezen kendi şehrinden bir insan olmamı
istemiyorsan aha yüreğimin diğer yarısı sende kalanını
katıp yanına ya götür bir dağda kat çığ önüne ya da dön
içimin sensiz şehrine.
Ceyhan kıyısına otursun Layla
Kemik tarağını atsın sulara
Yosunları saç yerine tarasın
Toprağımdan toprak alıp götürsün
Kurutsun elesin yoğursun beni
Yüreğine kına yaksın akşamdan |